www.wmh.fora.pl

cvana

Trochę mnie niepokoją te akcje. Podobnie jak odgłosy strzelania u nas na osiedlu niedawno. Klimat zagrożenia sie tworzy Wink

Edgar

Edgar

Sobota – linia 14

Nie lubię tej linii. Nie lubię jeździć na południe od ulicy Nowowiejskiej, a zwłaszcza na Służewiec, Czekam na zmianę. Podjeżdża solówka, rozklekotana mocno. Ten wagon często służy jako nauka jazdy. Zmiennik potwierdził moje przypuszczenia. Żadna rewelacja, wręcz sztrucel. Na torach ślisko, piasku na pokładzie brak. Do tego sprzęt potrafił „zgubić” hamowanie. Niezbyt to miłe uczucie, zważywszy, że dysponuję tylko jednym wagonem. Ruszam z Banacha. Ludzi mało. Jadę ciągiem ul. Grójeckiej. Ślisko. Na pl. Narutowicza, doganiam żoliborskie 35. Ciągnie się niemiłosiernie. Minut na minusie przybywa w zastraszającym tempie. Od pl. Zbawiciela wreszcie „wolność” próbuję nadrobić opóźnienie, ale nie bardzo to wychodzi, bo ślisko, a świateł na skrzyżowaniach coraz więcej. Ludzie muszą szybko wymieniać się na przystankach, bo czas goni. Dojeżdżam do Królikarni. Tu zawsze chwila niepewności. Zapali się światło do skrętu czy nie zapali? W styczniu, 2 z 3 zatrzymań w tym miejscu, było mojego „autorstwa” i to w ciągu niespełna 4 godzin. Udało się. Następny trudny punkt, to skręt z Woronicza w Wołoską. Tu, stan torowiska jest katastrofalny, nawet przy minimalnej prędkości można się wykoleić. Dobra. Udało się. Teraz, do Służewca istne zatrzęsienie sygnalizacji świetlnych. O nadrobieniu opóźnienia nie ma mowy. Na Służewiec dojeżdżam prawie na czas odjazdu. Melduję się i uciekam z powrotem na trasę. Jadę dosyć konkretnie, by trzymać się rozkładu. Na Puławskiej bardzo ślisko. Przed każdym przystankiem niepewność – wyda, czy nie wyda?. Parę razy „zgubiłem” hamowanie. Brrrr. Paskudne uczucie. Najgorsze, że nigdy nie wiadomo, kiedy się takie coś przytrafi. Zrobiłem dwa „kółka”. Oddałem koleżance zmianę informując o „wybrykach” sprzętu. Ponadto, poinformowałem, ze uszkodzony jest przycisk otwierania drzwi przez pasażera, przy pierwszych drzwiach. Następnie udałem się na dyżur. Cztery godziny siedzenia z kilkunastoma osobami. Nuda i wypitych kilka kubków czekolady za automatu. Towarzystwo grało w karty, w które ja nie grywam. Jak dyspozytor miał wolne chwile, to z nim ucinałem sobie pogawędki. Godzina 20.02 czas do domu. Trzeba iść spać, bo na następny dzień zaczynałem 09.21 (spokojnie – przepisowe 11 godzin przerwy zostało zachowane).

Niedziela – linia 1.

Jeżdżąc 14 wypatrzyłem sobie na 1 takiego „tyrystora” jednego. I pomyślałem – mógłbym go jutro dostać. Czekam na zmianę na Okopowej. Mówisz – masz. Upatrzony sprzęt podjeżdża do zmiany. Po przejechaniu paru przystanków stwierdziłem, że maszyna jest super. Wygodny fotelik, z pełną regulacją. Jak to niedzielę rano. Pusto. Mijam Rondo „Radosława” tu też pusto. Nie śpieszę się zbytnio, bo za chwilę „nabiję” sobie za dużo minut do przodu. Premię trzeba szanować i jeździć punktualnie. Wjeżdżam na Most Gdański. To jedno z moich ulubionych miejsc. Niby most, a niczym tunel. I do tego, ten zielony, kojący kolor. Tradycyjnie musiałem sprawdzić mój ulubiony efekt. Rozpędziłem się nieco i obróciłem głowę tak, by układ oczu był pionowy. Ale super. W tym momencie, jest wrażenie, jak by się jakąś windą, w wielkim szybie jechało. Spróbujcie. Uprzedzam, że za długie bawienie się w ten sposób powoduje zawrót głowy. Efekt robi największe wrażenie, gdy jest ciemno i gdy most jest podświetlony. Normalnie jak jakiś matrix. Na Rondzie Starzyńskiego zaliczam dwa przystanki. Na drugim pieruńsko ślisko. Gaz do dechy. Silniki zawyły, koła zaszurały. I ten smrodek palonych liści. Dalej dosyć szybko, śmigam w kierunku Ronda Żaba. O ronda gonitwa, bo czasu coraz mniej. Na każdy z przystanków, wjeżdżam z tumanem kurzu, bo nie żałuję piasku. Ludzie psioczą nieco, ale to dla ich bezpieczeństwa sypię. Lubię tą trasę na Bródno. Odrowąża, Budowlana, Rembielińska…..Do Annopolu dojeżdżam na czas. To moja ulubiona pętla. Oglądam moje ulubione słupki oraz inne obiekty. Obok działek – położonych w samym centrum pętli, siedzi cała gromada kotków. Kilka czarnuchów i burasek. Kiciole korzystają z ciepła, wydmuchiwanego z pod wagonów. Ponadto, czasem jakaś kanapka wypadnie przez okno i jest wyżerka. Miło sobie rozmawiamy z ekspedytorką. Po wyjściu z ekspedycji, podziwiam, oryginalny, wręcz podręcznikowy okaz jednego typu słupa. Jest mocno wiekowy, ale nadal służy na linii 110 kV. Pozostałe dwa kółka upływają na poślizgach i gonieniu czasu, pomimo niskiej frekwencji. Ostatnie „kółko” tu ludu tyle, jak w szczytowym poranku. Oczywiście, prawie wszyscy lecą do Arkadii. Ludzi tyle, że aż czuję, że tramwajowi ciężko jechać. W końcu jadę do zmiany. Uffff. Ostatnie „kółko” zmęczyło mnie bardziej niż trzy poprzednie.

Edgar

Edgar

Jutro rano, będę "trenował" linię 8. To jedyna trasa, jeżdżąca Al. Jerozolimskimi, jaką toleruję. Linia względnie spokojna, z dosyć dużym zapasem czasu (zwłaszcza w kierunku Wiatracznej). Rozkład trochę "nierówny". Na jednym odcinku jedzie się bardzo szybko, a na innym wyjątkowo powoli, do tego kombinując, jak by tu postać na światłach. Nie ma na niej jakiś wyjątkowo trudnych miejsc, poza pl. Zawiszy, gdzie jest "ciężko chora" sygnalizacja świetlna.
Z Bemowa-Ratusz > Wiatraczna rozkładowe czasy odjazdu: 06.58 i 09.20, w kierunku Os. Górczewska: 06.40 i 09.04.

cvana

Tapir i ja jeździmy z przyst. Bemowo-Ratusz koło 8 jakby co :> Czasem patrzę, kto prowadzi tramwaj, ale najczęściej są to... kobiety Smile

Swoją drogą: czy kobietom idzie w tej pracy tak dobrze jak facetom?

Edgar

Sleepingowy

[link widoczny dla zalogowanych]

Takie mam mieszane odczucia po przeczytaniu tego artykułu. Oczywiście, jak najbardziej podzielam zdanie na temat osób, które w środkach komunikacji rozmawiają w sposób "ogólnodostępny", czyli - wszyscy wiedzą o czym rozmawiam. Kiedy taka osoba na dodatek znajduje się w pobliżu prowadzącego pojazd, może to rozpraszać uwagę kierowcy, motorniczego. Ale jakoś nie bardzo widuję takie sytuacje. A wpływ telefonów komórkowych na elektronikę w pojazdach to jakaś paranoja. Po pierwsze - sami producenci autobusów twierdzą, że emisje telefoniczne nie są w stanie zakłócić systemów elektronicznych, po drugie - gdyby jednak tak się działo, to musiałby zostać wprowadzony zakaz używania telefonów komórkowych w pobliżu autobusów Smile

.

Kulecki

Edgar

Linia 8 w pogodny poranek – czyli rzeź niewiniątek na 26

Cenzura

Edgar

Dzisiaj też "trenuję" linię 8. Tym razem, w zmianie popołudniowej od 15.19 do 20.05.

Sleepingowy

No i następny "kwiatek".

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Coś za dużo takich przypadków.

tapir

Nowa moda

Ale dobrze, że tych bydlaków złapali.

Siecool

Złapali tych z 16 października (strasznie nielogicznie piszą te artykuły na różnych onetach i tvnach wwa), tych aktualnych jeszcze niestety nie.

Edgar

Mam nadzieję, że mnie się nie przytrafi taka "przygoda". Wczoraj pogoniłem towarzystwo z drugiego wagonu. Wykonywali "akrobacje" na poręczach i chcieli wyrzyucić tablicę przez okno. Myśleli pewnie, że nie widzę, co się dzieje w drugim wagonie.