www.wmh.fora.pl

cvana

Rano wsiadłam do 10 przy ratuszu na Bemowie ok. 8-8:10, a zdarzenie z 17 miało miejsce ok. 18:10. Dzięki za wyjaśnienie. Trochę denerwujące są takie manewry. Kiedyś zdarzały mi się raz na pół roku, a ostatnio dochodzi nawet do 2 razy dziennie :/ Dobrze, że mam bardzo wyrozumiałą szefową i mogę się od czasu do czasu spóźnić do pracy...

Edgar

Kulecki

Edgar

cvana

Edgar

Edgar

Kulecki

cvana

Edgar

Edgar

Jesienna jazda tramwajem.

Jesień. Spadają liście. Zaczyna się. Z tej okazji przerobiłem nawet znaną piosenkę ŚP Czesława Niemena. U mnie to leci mniej-więcej tak: "...Poślizgami...jesień się zaczyna...Poślizgami i zderzeniami wóz-w wóz. To jest, to jest ta przyczyna, która już nie jeden tramwaj uszkodziła..."

No to zaczyna się jazda. Ale jazda! Wciskam pedał jazdy, lub wychylam joystick w celu rozruchu. Po chwili czuję, że tramwaj przestaje przyspieszać. Słychać wycie silników. Na prędkościomierzu, pomimo minimalnej prędkości "szafa zamknięta" czyli wskazanie ponad 80 km/h. Nie jest dobrze. Ponawiam jazdę. To samo. Toczę się niezbyt spiesznie. Koła tupią niemiłosiernie, No tak, ktoś wcześniej już zrobił płaszczyzny. Dobra. Trzeba coś z tym zrobić. Wciskam jazdę. Koła znowu buksują. Następuje "szlifowanie" płaszczyzn. Nagle wielkie buuuum! Uuups!. Przedobrzyłem. Wywalił nadmiarowy. Zbliżam się do przystanku. "Badam grunt", słyszę, że koła przestają się kręcić. Niedobrze. Krótkie "kopnięcie" w pedał jazdy. Gaśnie kontrolka hamulców szczękowych. Dobra. Koła się kręcą. Znowu hamulec. To samo. Czuję, że zamiast zwalniać - zaczynam przyspieszać. Przystanek zbliża się coraz szybciej. Znowu jazda, hamulec, jazda, hamulec. Robi się mało miejsca. Hamulec wciskam poza ogranicznik, zaczynają działać hamulce szynowe (elektromagnesy, zawieszone na sprężynach, pomiędzy kołami, które po zasileniu, "przyklejają" się do szyny, zwiększając skuteczność hamowania każdy o nacisku 5 t). Słychać charakterystyczne "tupnięcie". dzwoni dzwonek wewnętrzny. "Pompuję" hamulec, żeby szynowe zbyt długo nie dotykały szyn, bo mada na skutek tarcia, staje się coraz bardziej śliska i tramwaj sunie jak łyżwy po lodzie. Czuję, że koła się nie kręcą. W poślizgu dosuwam się do początku wysepki. Uuuuufff! Tym razem się udało. To wszystko, wydarzyło się w czasie niecałej minuty. I tak często przez 10 godzin. Czasem nie udaje się zatrzymać tam, gdzie się chce. Z moich "rekordów" poślizgu/hamowania pamiętam dwa.

Hamowanie. Zjeżdżam 1 z Annopolu do zajezdni. Ulica Słomińskiego, parę lat temu. Ruszam z przystanku Dw. Gdański. Ślisko. Osiągnąłem stosunkowo niewielką prędkość. Zbliżam się do przystanku Baseny Inflancka. Chce się zatrzymać. Stosuję wszystkie znane patenty. Nie daję rady się zatrzymać. Serce pod gardłem, tętno - wolę nie myśleć. Dobrze, że późna pora, po drodze skrzyżowanie i przystanek....Zimny pot na czole. Niestety, tak się stało i do dziś wzdrygam się na myśl o takiej sytuacji.
Rozruch/podjazd.
Przystanek Rondo Waszyngtona > Centrum. Parę lat temu. Późna pora - ok. północy. Zjeżdżam 8 do zajezdni. Ślisko....bardzo ślisko. Ruszam z przystanku i próbuję podjechać na Most Poniatowskiego. W połowie wzniesienia, czuję, że już prawie stoję. "Piłuję" silniki. Nie daje rady. Zaczynam się zsuwać w dół. "Rzucam" szynowe. Niewiele pomogło. Cały podjazd pokonywałem 13 minut (!). Dobrze, że nic nie jechało za mną. Teraz. Gdy jest ślisko, nie dojeżdżam po prostu do czoła tego przystanku, by mieć trochę miejsca na rozbieg.....I żeby było ciekawiej. Nie jest to najbardziej stromy podjazd dla tramwajów w naszym mieście.

Edgar

To, co napisałem w poście powyżej - dotyczy jazdy tramwajem z wyłączonym, bądź niesprawnym układem przeciw-poślizgowym. Oczywiście, tramwaje wyposażone są w coś takiego. Natomiast, niezbyt często, układ ten spełnia do końca swoją rolę. Bo albo bardzo utrudnia rozruch, albo znacznie wydłuża hamowanie. Prawidłowo zestrojony układ daje spore poczucie komfortu, co nie znaczy, że nie należy zachowywać czujności. Czasem jest tak ślisko, że nawet i ten układ nie daje sobie rady. Wtedy trzeba stosować wszystkie, znane patenty, a przede wszystkim - jechać wolniej i wcześniej rozpoczynać proces hamowania.
W ostatnim czasie, w tramwajach pojawiły się piasecznice. Z początku bardzo proste, uruchamiane ręcznie, później częściowo lub całkowicie zautomatyzowane. Urządzenia te, w znaczący sposób ułatwiają prowadzenie pojazdu w trudnych warunkach. W momencie pojawienia się poślizgu, posypanie szyn piaskiem znakomicie zwiększa przyczepność. Gdyby wszystkie tramwaje posiadały by to, niezwykle pożyteczne urządzenie, byłoby naprawdę dobrze i jesień bądź mżawka nie były by takie straszne. Pojazdy wyposażone w piasecznice łatwo jest poznać. Pod pierwszymi lub drugimi fotelami widać charakterystyczne skrzynki, z okienkiem, w którym widać piasek. Z zewnątrz, znajduje się klapka (podobna do klapki, zakrywającej wlew paliwa w samochodzie), przez którą piasek dostarczany jest do zbiornika. Sam proces ładowania piasku, odbywa się wizualnie identycznie, jak tankowanie samochodu. Na zajezdni jest specjalistyczna instalacja, służąca do uzupełniania piasku. Otwiera się klapkę, wkłada "pistolet" (naprawdę bardzo podobny do tego, jaki zobaczymy na stacji paliw) i pod ciśnieniem wsypuje się piasek. Gdy piasku jest dostatecznie dużo, czujnik w pistolecie automatycznie wyłączy sypanie. Ponieważ ten cenny ładunek, potrafi się szybko skończyć (najczęściej przy nieumiejętnej obsłudze piasecznicy) istnieje możliwość jego uzupełnienia na pętli. W tym celu, otwiera się specjalne zaczepy w fotelu, odchyla go. W tym momencie następuje otwarcie dostępu do zbiornika. Piasek wsypuje się z worka, lub z wiaderka, które znajduje się na pętli.

Edgar

Wracając do tematu kierowców pojazdów obcych, zakłócających normalne funkcjonowanie komunikacji miejskiej - podzielę się pewną obserwacją, jaką poczyniłem w dniu wczorajszym, wieczorem.

Jak pewnie zdążyliście zauważyć, skrzyżowanie ulic Okopowej i al. Solidarności przeszło sporą metamorfozę. Może sam układ skrzyżowania się nie zmienił, ale torowiska znacznie. Na w/w skrzyżowaniu jest zastosowana technologia bez-podsypkowa. Wloty torowisk na skrzyżowaniu są pokryte nawierzchnią asfaltową. Tak więc teoretycznie (i praktycznie też - np. działania służb związanych z komunikacją miejską) da się na nie spokojnie wjechać samochodem. I tu właśnie pojawił się problem. Kierowcy samochodów (zwłaszcza ciężarowych) upodobolali sobie jeden z wlotów (odcinek ul. Okopowej pomiędzy przedmiotowym skrzyżowaniem, a ul. Leszno). W ostatnim czasie, z tego powodu, było kilka, długich zatrzymań w ruchu tramwajów. Problem polega na tym, że torowisko jest wyasfaltowane tylko do czoła wysepki przystankowej. Dalej znajduje się tłuczeń. Już nie jeden idiota (tak, nazywajmy to po imieniu) wjechał tam dużym, bądź mniejszym samochodem ciężarowym, zakopał się lub zawisł na torowisku i spowodował zablokowanie ruchu tramwajów. Co oczywiste, taka sytuacja powodowała ogromne utrudnienia w ruchu (konieczność kierowania tramwajów na objazdy, uruchomienie linii zastępczej, delikatnie mówiąc, zdenerwowanie pasażerów, i co tu dużo kryć - dodatkową robotę dla mnie). Tak było już kilka razy. W dniu dzisiejszym, skrajnemu idiocie (nie bójmy się użyć tego słowa) udało się w prawdzie przejechać, ale nie tu leży problem. Człowiek kierujący tym samochodem wiózł bardzo niebezpieczny ładunek. Była to cysterna z etyliną lub czymś podobnym (tabliczka 33/1203). Wyobraźmy sobie sytuację, że taka cysterna ulega kolizji z tramwajem, rozszczelnieniu, zapłonowi. W pobliżu znajduje się kilka dużych budynków mieszkalnych, jest duży ruch samochodów i pieszych. Śmiem domniemywać, że tego kierowcę "tak mądrze" poprowadziła nawigacja, a pan kierowca ma pewnie tak ślepo jej wierzy, że nie spojrzał na oznakowanie poziome i pionowe. Być może powód był inny. Jak zobaczyłem ten samochód wjeżdżający na tory, już łapałem z telefon, żeby zadzwonić do swojego zmiennika i poinformować, że będziemy mieli problem. Na całe szczęście, motorniczy tramwaju, jadący na przeciw ciężarówki, zachował refleks i odpowiednio wcześniej się zatrzymał. Być może dzięki temu nie doszło do kolizji, a tym samym większej tragedii. Bardzo się ucieszyłem, jak w pościg za idiotą ruszył na sygnałach, radiowóz Policji. Wyglądało to nieco komicznie, bo Policjanci też chyba się deko zdziwili, że jest tłuczeń i musieli zawrócić. Dobrze, że nie wjechali na torowisko, bo ich samochód na pewno by się tam zawiesił. W pewnym momencie, myślałem, że ciężarówka ucieknie (na szczęście spisałem numer rejestracyjny) ale Policjantom udało się ją dogonić. Mam nadzieję, że kierowcy zostało zatrzymane prawo jazdy (najlepiej dożywotnio), za stworzenie bardzo dużego zagrożenia w ruchu drogowym. Ja na miejscu Policjantów, skierował bym doniesienie do prokuratury o sprowadzeniu szczególnego zagrożenia na życie ludzi.

cvana